Jedną z najlepszych części uprawy ziemniaków jest radość z ich zbioru po miesiącach oczekiwania na pyszne bulwy. Warzywa korzeniowe są uwielbiane i uprawiane na całym świecie, ale są również podatne na różne szkodniki i choroby. Często, ponieważ uprawa znajduje się pod ziemią, objawy nie są widoczne, dopóki ich nie wyrwiemy. Nie ma nic gorszego niż czekanie przez cały okres wzrostu, aby dowiedzieć się, że choroba zaatakowała uprawę. Parch ziemniaczany, znany również jako parch pospolity, jest jedną z tych chorób.
Chociaż parch ziemniaczany nie jest śmiertelną chorobą, jest wszechobecny na całym świecie wszędzie tam, gdzie uprawia się ziemniaki. Ta choroba bakteryjna dotyka nie tylko ziemniaków, ale także wielu warzyw, takich jak buraki i pasternak. Jak sama nazwa wskazuje, parch ziemniaczany powoduje ciemnobrązowe zmiany na powierzchni tych warzyw, co znacznie zmniejsza ich wartość sprzedażową i atrakcyjność handlową dla hodowców komercyjnych. Nie jest znane lekarstwo na tę chorobę, ale można nią zarządzać za pomocą zintegrowanych technik, które obejmują płodozmian i zarządzanie glebą. Porozmawiajmy więc o parchu ziemniaczanym, co to jest i jakie są jego objawy. Omówimy również, które rośliny są najbardziej podatne na tę chorobę. Następnie porozmawiamy o kontroli i profilaktyce, abyś mógł cieszyć się zdrowymi zbiorami ziemniaków.
Co to jest parch ziemniaczany?
Parch ziemniaczany lub parch zwykły to choroba glebowa, która może być wywołana przez kilka gatunków bakterii Streptomyces, z których najbardziej rozpowszechnionym jest świerzb Streptomyces. Ta choroba bakteryjna jest związana z innym patogenem wywołującym parch, S. acidiscabiesChociaż S. acidiscabies może przetrwać w znacznie bardziej kwaśnych warunkach. S.clavifer, S.fimbriatus, S.karnosusoraz S.craterifer są również dodatkowymi patogenami bakteryjnymi, które mogą powodować strupy na bulwach ziemniaka.
Warunki środowiskowe, które powodują parch ziemniaczany
Warunki środowiskowe mogą również powodować parch ziemniaczany. Warunki te, takie jak poziom pH gleby i wilgotność gleby, mogą wpływać na ciężkość infekcji pospolitym parchem. Może istnieć kilka przyczyn problemów z parchem w bulwach, ale parcha ziemniaczanego nie należy mylić z parchem proszkowatym. Parch sypki to choroba grzybicza wywołana przez Spongospora podziemna. Ten patogen grzybiczy jest całkowicie odmienny od patogenów bakteryjnych wspomnianych powyżej.
Cykl życiowy choroby parcha ziemniaczanego
świerzb jest niezwykłą bakterią, ponieważ ma włókna przypominające grzyby. Przetrwa w glebie w formie wegetatywnej grzybni lub jako zarodniki, podobnie jak grzyby. Częściowo występuje w glebach zasadowych występujących w warunkach piaszczystych lub suchych. Patogen rozprzestrzenia się w glebie i może być również przenoszony przez wodę, a nawet na owady i nicienie. Może penetrować powierzchnię bulwy przez rany, przetchlinki lub uniesione pory na zdrewniałych pędach, szparki lub pory w liściach, łodygach i innych organach roślin. Po wejściu do zakładu, świerzb uwalnia toksynę, która rozbija ściany komórkowe i pomaga zaatakować sąsiednie komórki. W końcu komórki roślinne umrą i zostaną zastąpione komórkami korka, które wystają, tworząc uszkodzenia parcha. Patogen zarodnikuje w strupach, które następnie ponownie zasiedlają glebę, kontynuując cykl.
Przyczyny parcha ziemniaczanego
Ziemniaki są szczególnie podatne na infekcje parchem ziemniaczanym na wczesnym etapie rozwoju bulw. W tym momencie bulwy łatwiej ulegają uszkodzeniu lub przekłuciu narzędziami ogrodniczymi. Nasilenie infekcji wzrasta wraz ze wzrostem pH gleby. Idealne warunki dla tej bakterii to sucha, zasadowa gleba o temperaturze 20-22 °C.
Objawy parcha ziemniaczanego
Choroba parcha ziemniaka powoduje widoczne uszkodzenia lub doły na bulwach ziemniaka. Objawy różnią się w zależności od odmiany upraw. Strupy najpierw zaczynają się jako małe, wypukłe, brązowe plamki z marginesem, po czym rozszerzają się i nabierają tekstury podobnej do korka. Są mniejsze we wcześniejszym rozwoju bulw, które łączą się i stają się jednym większym parchem, gdy bulwy dojrzewają. W miarę postępu choroby strupy stają się nekrotyczne, a zarodnikowanie zaczyna utrwalać cykl.
Na jakie rośliny działa parch ziemniaczany?
Ziemniaki są głównymi gospodarzami świerzb, ale może to mieć również wpływ na inne rośliny okopowe. Warzywa te obejmują buraki, rzodkiewki, rzepę, marchew, pasternak i brukiew. Różne gatunki Streptomyces najbardziej wpływają na różnych żywicieli. Na przykład, S.ipomoeae najbardziej kojarzy się ze strupami na słodkich ziemniakach i S.tumuli z burakami cukrowymi.
Kontrolowanie parcha ziemniaczanego
Prawie wszystkie gleby mają populację świerzb istniejące w nich. Dlatego nie jest możliwe wyeliminowanie tej bakterii. Niektóre z najlepszych metod kontrolowania świerzb populacja polega na praktykowaniu płodozmianu z gatunkami nieżywicielskimi, takimi jak zboża i zboża. Płodozmian może również pomóc w radzeniu sobie z innymi szkodnikami ziemniaka, takimi jak stonka ziemniaczana. Kukurydza, żyto i lucerna to kilka przykładów upraw, które były w stanie kontrolować proliferację pospolitych bakterii parcha w glebie. Jeśli martwisz się, że parch ziemniaczany wpłynie na nadchodzące uprawy, użyj płodozmianu, aby zapewnić lepsze zbiory.
Inne środki kontroli obejmują zarządzanie glebami ziemniaczanymi. Naukowcy odkryli, że sadzenie ziemniaków w kwaśnej glebie o pH między 5,0 a 5,2 znacznie tłumiło parcha zwyczajnego. Należy jednak pamiętać, że składniki odżywcze gleby są zazwyczaj bardziej dostępne dla roślin, gdy pH gleby wynosi około 6,5. Prowadzono również badania nad zastosowaniem jednorazowej aplikacji siarczanu amonu do obniżenia pH gleby. Rozważając, czy skorzystać z tych metod, spróbuj znaleźć złoty środek między każdym z wymienionych tutaj wskaźników.
Utrzymanie wilgotności gleby, zwłaszcza w ciągu 2-6 tygodni po inicjacji bulw, może znacząco wpłynąć na częstość infekcji parchem u ziemniaków. Ziemniaki najlepiej radzą sobie przy wilgotności od 80 do 90 procent. Utrzymywanie wilgotności gleby i stresu wodnego na minimalnym poziomie podczas fazy inicjacji bulw jest kluczową metodą kontroli. Nie sadź ziemniaków w miejscach, o których wiadomo, że szybko wysychają. Kiedy budujesz swoje gleby, zapewnij materiały, które zatrzymują wilgoć oraz takie, które ułatwiają jej odpływ. Upewnij się, że Twoje ziemniaki otrzymują od 1 do 2 cali wody tygodniowo, aby uniknąć stresu związanego z nadmiernym lub niedostatecznym podlewaniem.
Stosowanie świeżego obornika może zwiększyć liczbę upraw zarażonych parchem. Bakterie Streptomyces biorą udział w procesie rozkładania materii organicznej w glebie, takiej jak obornik zwierzęcy, więc populacja bakterii wzrosłaby w tych warunkach. Sprawdź u źródła obornika, aby upewnić się, że pozwoliło mu na kompostowanie wystarczająco długo przed zastosowaniem go w ogrodzie. Jeśli otrzymasz świeży obornik, pozostaw go na co najmniej 3 do 4 miesięcy w idealnych warunkach. Dłuższy to bezpieczniejszy zakład. Stosowanie świeżego obornika nie tylko naraża uprawy na ryzyko chorób, ale intensywność składników odżywczych w oborniku może spalić rośliny i zahamować wzrost.
Zapobieganie parchowi ziemniaczanemu
Zapobiegaj rozprzestrzenianiu się parcha ziemniaczanego w glebie, sadząc odmiany ziemniaków odporne na parch lub kwalifikowane sadzeniaki wolne od chorób. Porażone bulwy nasienne mogą szybko rozprzestrzeniać patogen, który pozostanie w glebie przez wiele lat. Chociaż odporność na parcha nie jest jeszcze dobrze poznana, istnieją pewne wypróbowane i prawdziwe odmiany, takie jak Superior, Keuka Gold, Lehigh, Pike i Marcy. Chieftain, Eva, Reba, Andover i Russet Burbank to również ziemniaki umiarkowanie odporne na parch.
Często Zadawane Pytania
P: Co powoduje strupy na ziemniakach?
Odp .: Parch ziemniaczany lub parch zwykły mogą być spowodowane przez kilka bakterii glebowych, w tym: świerzb Streptomyces i kilka innych gatunków Streptomyces. Występuje najczęściej podczas początkowego rozwoju bulw. Istnieją inne patogeny wywołujące choroby o podobnych objawach.
P: Jak pozbyć się strupów ziemniaczanych?
O: Bakterie glebowe można znaleźć na całym świecie i wszędzie tam, gdzie uprawia się ziemniaki, więc bardzo trudno jest się ich pozbyć, gdy znajdą się w glebie. Sadź ziemniaki odporne na parcha lub stosuj płodozmian z gatunkami roślin nieżywicielskich.
P: Czy można jeść ziemniaki parszywe?
O: Tak, strupy ziemniaczane to kosmetyczne uszkodzenia ziemniaków. Można je obrać, a ziemniaki nadal będą jadalne. Parch powoduje szkody, które zmniejszają zbywalność upraw ziemniaka i innych podatnych roślin.
P: Czy obornik powoduje parch na ziemniakach?
O: Obornik może zaostrzyć parcha na ziemniakach, ponieważ bakterie chorobotwórcze są bardziej rozpowszechnione w środowiskach o wysokiej zawartości materii organicznej.
P: Jakie ziemniaki są odporne na parch?
Odp.: Superior, Keuka Gold, Lehigh, Pike i Marcy to kilka popularnych odmian odpornych na parcha.
Zielone kciuki za tym artykułem:
